Juan Javier Barragán werd geboren op 24 mei 1984 te Rotterdam. Zijn vader is van Spaanse afkomst en werd geboren op Tenerife en zijn moeder is Nederlandse, afkomstig uit Rotterdam. Javier heeft nog 3 broers waarvan er twee in Spanje wonen en uit het tweede huwelijk van zijn vader afkomstig zijn. Javier is een professioneel kickbokser in de -65kg klasse. Door zijn dubbele nationaliteit kan hij voor zowel Nederland als Spanje uitkomen.

De interesse voor boksen zat er al op jonge leeftijd in. Op 11-jarige leeftijd begon hij met kickboksen op sportschool Ommoord onder leiding van Cees Jansen en toenmalige jeugdtrainer Sjoerd van der Plas. Rond zijn dertiende stapte hij over naar de volwassengroep en begon al snel met wedstrijden. Voor wedstrijden trainde hij drie keer per week met Cees Jansen en twee keer per week met Teun Brommer. Daarnaast nog eens 1 keer per week conditietraining. Het ging Javier voor de wind en won veel wedstrijden op knock-out. Daardoor verloor hij de focus en discipline om zich goed voor te bereiden op wedstrijden en alles aan de kant te zetten hiervoor. Hij wisselde meerdere malen van sportschool omdat hij de schuld legde bij de school waar hij op dat moment trainde. Zo trainde hij onder andere bij Vos Gym Rotterdam en Sitan Gym International waar toentertijd alle grote kampioenen trainde onder leiding van Mohamed Ait Hassou. Ook trainde hij nog een tijdje in Amsterdam bij Fight Factory Carbin met aan het roer Lucien Carbin, maar omdat hij het gevoel niet hervond wat hij destijds wel had bij Sportschool Ommoord waar alles was begonnen besloot hij te stoppen met trainen en zijn bokshandschoenen aan de wilgen te hangen.

In die periode heeft hij meerdere banen gehad en verschillende dingen uitgeprobeerd maar het gemis naar het vechten bleef. Uiteindelijk is hij via een bekende weer aan de slag gegaan bij Jan Oosterbaan en van daaruit verder gegaan bij de broers Adil en Nabil Boukhari. Beide grote namen uit de bokswereld en kampioenen van het bekende Sportcentrum 010. Ondanks met deze top trainers te werken, die stuk voor stuk een groot talent in hem zagen, wilde het er niet uit komen en kon hij het gevoel niet hervatten wat hij in het verleden, als bijna onverslaanbaar talent, wel had. Hij stopte wederom met boksen en besloot communicatie te gaan studeren. Ondanks dat hij het een zeer interessante en leuke studie vond, bleek ook dat studeren en school niet echt zijn ding waren. Hij stopte na drie jaar met de studie en begon met werken in de zorg bij Ipse de Brugge in Zwammerdam. Ook werkte hij bij diverse psychiatrische inrichtingen als fysiek zorgbegeleider. Het werken met laag verstandelijke en geestelijk beperkte mensen en hen een betere leefomgeving te bezorgen gaf hem een enorme voldoening.

Maar de vechter in hem bleef en het feit dat hij destijds zaken onafgerond had achtergelaten bleef knagen. In 2013 besloot terug te gaan naar waar het allemaal begon; Sportschool Ommoord. Hij besloot weer vol voor het trainen te gaan. Om zich volledig daarop te kunnen focussen, ook financieel, trok hij in bij zijn tante waar hij op de bank kon slapen. Zo kon alle energie, financiële middelen en aandacht naar het trainen en was de focus weer gericht op het realiseren van zijn droom; de beste vechter van de wereld worden en blijven. Hij trainde soms wel drie keer er dag en zes keer per week. De dag dat hij niet trainde stond in het teken van uitrusten en herstellen. De vele reacties die hij kreeg op social media stimuleerden hem alleen maar nog meer om zijn droom achter na te jagen en enorm hard en toegewijd te trainen. Ook zijn netwerk groeide hierdoor en kwam hij in contact met mensen die konden helpen zijn droom te realiseren zoals trainers, masseurs en andere sportscholen. Tevens volgden er wedstrijdaanbiedingen. Daar wilde hij pas weer aan beginnen als hij weer op het absolute wedstrijdniveau was. Zijn eerste match was er een op een benefietgala ten bate van het kankerfonds. Een deel van zijn gage ging ook naar deze stichting. Een mooie start om wedstrijden weer op te pakken, mede omdat hij zelf twee ooms aan deze ziekte heeft verloren. Deze partij vocht hij tegen Hannes Schneider in -70kg klasse. Hij voelde zich tijdens deze wedstrijd weer volledig op zijn plaats in de ring en wist hij dat hij op weg naar de ware persoon in zichzelf.

Na deze wedstrijd volgden er meer en stuk voor stuk won hij ze. In februari 2014 tijdens een gevecht tegen Ruben Narain in Dubai, welke plaats vond onder het toeziend ook van de plaatselijke sjeik, won hij zijn 1e wereldtitel kickboksen. In juni 2014 won hij de Europese titel Thaiboksen door het grote talent en ervaren vechter Zakaria Tijarti op knock-out.

Na in 2015 nog een 2e wereldtitel kickboksen op knock-out overwinning op zijn naam te zetten, en Juan meerdere partijen in Azië en de Arabische Emiraten heeft gevochten kwam het vechten een tijdje op een wat lager pitje. De belangrijkste reden hiervoor is dat in die periode zijn 1e zoon genaamd Liam geboren werd en in 2017 zijn 2e zoon Jason. Gedurende de jaren 2014-2018 heeft Javier ook fulltime zijn eigen vechtschool geleid en zich dagelijks bezig gehouden met het overbrengen van zijn vechtsport aan zowel volwassenen als kinderen.

Nu de rust weer is gekeerd en zoontjes door de babyjaren heen zijn richt Javier zich dan ook weer volledig op zijn carrière als professioneel vechter wereldwijd maar ook op zijn verdere persoonlijke en zakelijke ontwikkeling.